Kekemelik

Kekemelik

Genel bilgiler

Kekemelik - aynı zamanda kekemelik veya çocuklukta başlayan akıcılık bozukluğu olarak da adlandırılır - normal akıcılık ve konuşma akışıyla ilgili sık ve önemli sorunları içeren bir konuşma bozukluğudur. Kekeleyen insanlar ne söylemek istediklerini bilirler ama söylemekte zorlanırlar. Örneğin, bir kelimeyi, bir heceyi, bir ünsüz veya sesli harfi tekrarlayabilir veya uzatabilirler. Ya da problemli bir kelimeye veya sese geldikleri için konuşma sırasında duraklayabilirler.

Kekemelik, konuşmayı öğrenmenin normal bir parçası olarak küçük çocuklar arasında yaygındır. Küçük çocuklar, konuşma ve dil becerileri söylemek istediklerine ayak uyduracak kadar gelişmediğinde kekeleyebilirler. Çoğu çocuk bu gelişimsel kekemeliği aşar.

Ancak bazen kekemelik yetişkinliğe kadar devam eden kronik bir durumdur. Bu tür kekemelik, benlik saygısı ve diğer insanlarla etkileşimler üzerinde bir etkiye sahip olabilir.

Kekeleyen çocuklar ve yetişkinler, konuşma terapisi, konuşma akıcılığını geliştirmek için elektronik cihazların kullanılması veya bilişsel davranışçı terapi gibi tedavilerden yararlanabilir.

Kekemeliğin belirtileri

Kekemelik belirti ve semptomları şunları içerebilir:

• Bir kelimeyi, deyimi veya cümleyi başlatmada zorluk

• Bir kelimeyi veya bir kelime içindeki sesleri uzatma

• Bir sesin, hecenin veya kelimenin tekrarı

• Belirli heceler veya sözcükler için kısa sessizlik veya bir sözcük içinde duraklamalar (kırık sözcük)

• Bir sonraki kelimeye geçmekte zorluk bekleniyorsa "um" gibi fazladan kelimelerin eklenmesi

• Bir kelime üretmek için yüzün veya vücudun üst kısmının aşırı gerginliği, gerginliği veya hareketi

• Konuşma kaygısı

• Etkili iletişim kurmak için sınırlı yetenek

Kekemeliğin konuşma güçlüklerine aşağıdakiler eşlik edebilir:

• Hızlı göz kırpma

• Dudaklarda veya çenede titreme

• Yüz tikleri

• Kafa sallamalar

• Sıkılmış yumruklar

Kekemelik, kişi heyecanlı, yorgun veya stres altındayken ya da kendini bilinçli, telaşlı veya baskı altında hissettiğinde daha kötü olabilir. Bir grubun önünde konuşmak veya telefonda konuşmak gibi durumlar özellikle kekeleyen kişiler için zor olabilir.

Bununla birlikte, kekeme olan çoğu insan kendi kendine konuşurken ve başka biriyle birlikte şarkı söylerken veya konuşurken kekeme olmadan konuşabilir.

Bir doktor veya konuşma dili patoloğu ne zaman görülmeli?

2 ila 5 yaş arasındaki çocukların kekeleyebilecekleri dönemlerden geçmesi yaygın bir durumdur. Çoğu çocuk için bu, konuşmayı öğrenmenin bir parçasıdır ve kendi kendine daha iyi hale gelir. Bununla birlikte, devam eden kekemelik, konuşma akıcılığını iyileştirmek için tedavi gerektirebilir.

Bir sevk için doktorunuzu arayın veya kekemelik varsa randevu için doğrudan bir konuşma dili patoloğu ile iletişime geçin:

• Altı aydan fazla sürer

• Diğer konuşma veya dil problemleriyle birlikte ortaya çıkar

• Çocuk büyüdükçe daha sık hale gelir veya devam eder

• Kasların gerilmesi veya gözle görülür şekilde konuşmakta zorlanmasıyla ortaya çıkar

• Okulda, işte veya sosyal etkileşimlerde etkili bir şekilde iletişim kurma becerisini etkiler.

• Endişeye veya konuşmanın gerekli olduğu durumlardan korkma veya kaçınma gibi duygusal sorunlara neden olur

• yetişkin olarak başlar

Kekemeliğin nedenleri

Araştırmacılar, gelişimsel kekemeliğin altında yatan nedenleri incelemeye devam ediyor. Faktörlerin bir kombinasyonu söz konusu olabilir. Gelişimsel kekemeliğin olası nedenleri şunlardır:

• Konuşma motoru kontrolünde anormallikler. Bazı kanıtlar, zamanlama, duyusal ve motor koordinasyon gibi konuşma motoru kontrolündeki anormalliklerin söz konusu olabileceğini göstermektedir.

• Genetik. Kekemelik ailelerde görülme eğilimindedir. Kekemeliğin kalıtsal (genetik) anormalliklerden kaynaklanabileceği anlaşılmaktadır.

Diğer nedenlerden kaynaklanan kekemelik

Konuşma akıcılığı, gelişimsel kekemelik dışındaki nedenlerle bozulabilir. İnme, travmatik beyin hasarı veya diğer beyin bozuklukları, yavaş veya duraklamalı veya tekrarlayan seslere (nörojenik kekemelik) neden olabilir.

Duygusal sıkıntı bağlamında konuşma akıcılığı da bozulabilir. Kekeme olmayan konuşmacılar, gergin olduklarında veya kendilerini baskı altında hissettiklerinde akıcısızlık yaşayabilirler. Bu durumlar ayrıca kekeleyen konuşmacıların daha az akıcı olmasına neden olabilir.

Duygusal bir travmadan (psikojenik kekemelik) sonra ortaya çıkan konuşma güçlükleri nadirdir ve gelişimsel kekemelikle aynı şey değildir.

Risk faktörleri

Erkeklerin kekeleme olasılığı kadınlara göre çok daha fazladır. Kekemelik riskini artıran faktörler şunlardır:

• Gecikmiş çocukluk gelişimi. Gelişimsel gecikmeleri veya diğer konuşma sorunları olan çocukların kekeme olma olasılığı daha yüksektir.

• Kekeleyen akrabaların olması. Kekemelik ailelerde görülme eğilimindedir.

• Stres. Ailedeki stres, yüksek ebeveyn beklentileri veya diğer baskı türleri mevcut kekemeliği daha da kötüleştirebilir.

Kekemeliğin istenmeyen yan etkileri

• Başkalarıyla iletişim sorunları

• Konuşma konusunda endişeli olmak

• Konuşmamak veya konuşmayı gerektiren durumlardan kaçınmak

• Sosyal, okul veya işe katılım ve başarı kaybı

• Zorbalığa uğramak veya alay edilmek

• Kendine güvensiz